Yabancı Kuralı Kaldırılsın mı?
Bir süredir basınımızda yabancı kuralının değiştirilmesi konuşuluyor.
Mevcut kural, takımlarımıza 14’e kadar yabancı futbolcuya izin veriyor. Maç kadrosunda ise bu yabancıların 11’i yer alabiliyor. Kadronun geri kalan 7 kişilik kontenjanı yerli ve bu yedi kişinin biri ise altyapıdan çıkmak zorunda.
Başka milli takımları tercih etmiş Türk oyuncular ise yabancı olarak sayılıyor. Erkan Zengin, Gökhan İnler, Veli Kavlak gibi isimler bu kontenjanda.
Peki bu kuralda hedef ne idi? Çoğu takım özellikle oyuncu yetişmeyen pozisyonlarda takımın geri kalanından daha düşük profilde oyuncular oynatabiliyordu. Örneğin çoğu takımın bekleri takımın geri kalanından çok daha düşük tekniğe sahip olmalarına rağmen oynayabiliyordu.
Kural geldikten sonra kulüplerin kadro yapılanmaları da kökten değişti. Önceki yıllarda büyük takımlarda yer alan oyunculardan orta sıra takımlarına kadar düşenler de oldu.
Gelin yeni kural sonrası futbolda neler değişti ya da değişemedi biraz ona bakalım.
Astronomik Bedeller: Yerli futbolculara astronomik bedeller ödeniyordu. Bir yandan bu kural bir yandan da UEFA’nın fair play kriterleri burayı önemli ölçüde törpüledi. Ancak hala eski baremlere göre maaş alanlar var. Bu sözleşmelerin yerine oturması 2-3 yıl daha alacak. Bu alanda kısmen iyileşme oldu ama tam olarak etkisini görmemiz için 2-3 sezona daha ihtiyaç var.
Yurtdışına İhraç: Lejyoner futbolcularımızın tarihine bakarsak kural sonrası en hareketli dönemleri izliyoruz.
Bu kural olmasa Enes Ünal’ı Hollanda Ligi’nde değil, muhtemelen Bursaspor’da ve Bursaspor’un kulübesinde görüyor olacaktık. Belki de Enes, post-modern bir Semih olarak, Genç Enes olarak izliyor olacaktık. Sadece Enes değil. Galatasaray’da beğenilmeyen Emre Çolak, Deportivo’nun en parlak oyuncularından biri oldu.
Atınç’ın Leipzig’e, Burak’ın Çin’e, Gökhan Töre’nin İngiltere, Çağlar Söyüncü’nün Freiburg’a transferleri de var. Aşağıdaki listeye dikkat ederseniz; Dünya Kupası ve UEFA şampiyonluğu dönemlerindeki transfer sayılarına ulaşmış durumdayız. Takımlar nicelik olarak daha yükseldiği gibi nitelik olarak da yükselme sözkonusu.
2016-2017
Caner Erkin – Inter
Emre Çolak – Deportivo
Çağlar Söyüncü – Freiburg
2015-2016
Burak Yılmaz – Bejing Guoan
Ersan Gülüm – Hebei
Atınç Nukan – RB Leipzig
Enes Ünal – Manchester City
Uğur Inceman – Roda
2014-2015
Salih Uçan – Roma
Ceyhun Gülselam – Hannover 96
2013-2014
Halil Altıntop – Augsburg
2011-2012
Arda Turan – Atletico Madrid
Colin Kazim-Richards – Olympiakos
Umut Bulut – Toulouse
2010-2011
Mehmet Topal – Valencia
2008-2009
Gökdeniz Karadeniz – Rubin Kazan
Sinan Kaloğlu – Bochum
Necati Ateş – Real Sociedad
Tümer Metin – Larisa
Ceyhun Eriş – Seoul – Assyriska
2007-2008
Ersan Martin – Recreativo Huelva
Tuncay Şanlı – Middlesbrough – Stoke City
Hasan Kabze – Rubin Kazan – Montpellier
Ümit Özat – Köln
Ali Güneş – SC Freiburg
2006-2007
Caner Erkin – CSKA Moskova
Fatih Tekke – Rubin Kazan
Nihat Kahveci – Real Sociedad
2005-2006
Serhat Akın – Anderlecht / Köln
Hakan Yakın – Basel
Berkant Göktan – FC K’lautern
2003-2004
Ahmet Dursun – Tianjin Teda – Hazar Lankaran
İlhan Mansız – Vissel Kobe
Rüştü Reçber – Barcelona
2001-2002
Fatih Akyel – RCD Mallorca
Hakan Ünsal – Blackburn
Okan Buruk – Inter
Emre Belözoglu – Inter – Atletico Madrid
Ufuk Talay – Olympique Nîmes
Ümit Davala – Milan
2000-2001
Alpay Özalan – Aston Villa
Arif Erdem – Real Sociedad
Tayfun Korkut – Real Sociedad
Oktay Derelioğlu – Las Palmas
Hakan Şükür – Inter / 1995 – Torino
1999 – 2000
Tugay Kerimoğlu – Blackburn Rovers
Erol Bulut – E. Frankfurt
Bu noktada da gelişmeyi önümüzdeki yıllarda göreceğiz. Örneğin birkaç yıl önce olsa kadroda tutalım denilen yerli oyuncuları sezon sonunda yurtdışına transfer olurken göreceğiz.